Na 4 jaar is het dan zover, ik ga mijn kamer inruilen voor een hofjes huisje. Toen ik 5 jaar geleden in Leiden kwam studeren wist ik het al; ooit wil ik in één van de hofjes van Leiden wonen. En zomaar uit het niets belande ik stom toevallig in een hofjeshuisje (zonder eeuwen lang op een wachtlijst te hebben gestaan...) Een kans die ik niet voorbij moest laten gaan, ook al woonde ik nog prima in mijn ruime studenten kamer! Maar ik heb toch echt mijn laatste nachtje gehad, waarin ik toch stiekem wel wat traantjes heb gelaten.
In het afgelopen nachtje dacht ik na over alle dingen die ik hier op 20 vierkante meter heb beleefd. Ik heb geweldige avondjes gehad met lieve vrienden, heb ik keihard geblokt voor tentamens en verslagen, heb ik hier mijn eerste liefde gehad, is mijn kamer wel 1000 keer veranderd en zijn er 1000 nieuwe spulletjes bijgekomen, heb ik lieve huisgenootjes leren kennen, zijn er heel wat logeerpartijtjes geweest en er is uiteraard veel gelachen in mijn kamer. Maar er zijn ook wat traantjes gevallen. Door onvoldoendes die ik had gehaald, liefdesverdriet of andere nare situaties. Mijn lieve vriendjes hebben mij hier altijd getroost of gesteund.
En ik ben blij, blij dat ik dit allemaal heb mogen meemaken in dit fijne huis. Ik kijk terug op 4 super jaren die ik nooit zou willen missen, want ó wat vond ik het spannend om op mezelf te wonen. 4 levensjaartjes verder en ik ga mijn vertrouwde thuisbasis verlaten en maak ik een stap naar het volgende avontuur. En dat voelt gelukkig goed!
Gelukkig zijn er foto's van mijn kamer door Danique van 88forever